Κατηγορούμενος ιατρός για δωροληψία.
Ασθενής με υποκείμενα νοσήματα νοσηλεύεται μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο σε
Γενικό Νοσοκομείο. Η σύζυγός του, ανησυχώντας για τη ζωή του συζύγου της
παρακάλεσε τους ιατρούς να δείξουν ιδιαίτερη επιμέλεια για τον σύζυγό της και εάν
όλα πήγαιναν καλά, τους υποσχέθηκε να τους κλείσει δωρεάν διακοπές το καλοκαίρι
σε όποιο νησί ήθελαν. Πράγματι, οι γιατροί έδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο και ο
ασθενής ξεπέρασε την περιπέτεια με την υγεία του και ανάρρωσε γρήγορα. Η
σύζυγος ευχαριστημένη, μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο, δίνει στους
επιβλέποντες ιατρούς δώρα μεγάλης αξίας, και συγκεκριμένα ακριβά κρασιά και
επώνυμα αρώματα. Ο ένας ιατρός δεν δέχεται τα δώρα επικαλούμενος ότι αυτό δεν
του επιτρέπεται, αλλά και ότι οι διακοπές που του είχε τάξει θα τον ικανοποιούσαν
περισσότερο από τα κρασιά ή τα αρώματα. Η σύζυγος του ασθενή αισθάνθηκε
προσβολή και θεώρησε ότι ο ιατρός δεν δέχτηκε τα δώρα επειδή πίστευε ότι θα του
εξασφαλίσει διακοπές μεγαλύτερης αξίας, τις οποίες αδυνατούσε να καλύψει. Έτσι,
τον καταγγέλλει στον ιατρικό σύλλογο και στον εισαγγελέα, ο οποίος άσκησε δίωξη
για το πλημμέλημα της δωροληψίας υπαλλήλου (235 § 1 Ποινικού Κώδικα).
Κατά την υπεράσπιση του ιατρού προβλήθηκαν οι εξής ισχυρισμοί :
1. Δεν ζήτησε ο ιατρός οποιοδήποτε δώρο ή αντάλλαγμα, πόσο μάλλον αθέμιτο
ωφέλημα, ούτε έλαβε εν τέλει κάτι τέτοιο.
2. Όσον αφορά την αποδοχή της υπόσχεσης παροχής της συζύγου για δωρεάν
διακοπές, αυτό δεν εκλήφθηκε ως μέσο δωροδοκίας αλλά ως μέσο εκδήλωσης
εκτίμησης απέναντι στη δουλειά του και δεν πίστεψε ότι θα πραγματοποιούνταν εν
τέλει αυτή η μελλοντική και αβέβαιη υπόσχεση, ούτε εν τέλει πραγματοποιήθηκε.
3. Σε κάθε περίπτωση η αποδοχή της υπόσχεσης για δωρεάν διακοπές δεν υπερβαίνει
την κοινωνική προσφορότητα και συνεπώς αυτό το ωφέλημα δεν θεωρείται αθέμιτο,
αλλά αποτελεί μία από τις παροχές που είναι ανεκτές ως ένδειξη εκτίμησης και
σεβασμού προς τον ιατρό, αλλά και από άποψη κοινωνικής αβροφροσύνης, ιδίως αν
λάβει κανείς υπόψιν και την οικονομική επιφάνεια της οικογένειας του ασθενούς.
4. Όσον αφορά το ότι ο ιατρός είπε στη σύζυγο του ασθενούς ότι θα τον
ικανοποιούσαν περισσότερο οι διακοπές σε ένα νησί της Ελλάδας, ακόμα και εάν
δεχόμασταν ότι οι δωρεάν διακοπές ήταν αθέμιτο ωφέλημα, σίγουρα ο ιατρός δεν το
ανέφερε στην εν λόγω κυρία. Άλλωστε η απόρριψη οποιουδήποτε ακριβού δώρου
είναι δείγμα του αχρημάτιστου του ιατρού.
5. Σε κάθε περίπτωση, η έλλειψη δωροληπτικής διάθεσης φαίνεται και από το
γεγονός ότι όταν του προσφέρθηκαν ακριβά δώρα, όπως μπουκάλια κρασί και
επώνυμα αρώματα, εκείνος σεβόμενος το λειτούργημα που υπηρετεί δεν τα δέχθηκε,
με αποτέλεσμα μάλιστα να παρεξηγηθεί από την εν λόγω κυρία.
Η μάρτυρας κατηγορίας στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων
έπεσε σε μεγάλες αντιφάσεις σε σχέση με την προανακριτική της κατάθεση
αναφορικά με το περιεχόμενο του αιτήματος του ιατρού για δωρεάν διακοπές και
τελικώς αθωώθηκε ομόφωνα.